Mensen hebben vaak het gevoel dat ze het alleen moeten doen. Het leven moeten nemen zoals het komt. De goede en de slechte dingen. Dat gaat vaak goed, totdat ze het echt niet meer alleen kunnen. Dan hopen ze dat ze gesteund kunnen worden. Die steun kan er voor iedereen anders uitzien. De één is enkel op zoek naar een luisterend oor, terwijl de ander niet wil praten en genoeg heeft aan een arm om zich heen. Een kneepje in de schouders. Een blijk van waardering. Het is soms nog lastiger om aan de andere kant te staan. Om iemand te zien worstelen en zo graag te willen helpen, maar niet goed weten hoe je dat moet doen. Want hoe steun je iemand in moeilijke tijden? Bij intens verdriet, ziekte, overlijden of depressie?
Ik denk aan je
“Laat je het weten als je iets nodig hebt?” Dat zullen veel van ons vast wel eens gezegd hebben. Met de juiste intentie. Toch heeft de persoon in kwestie hier weinig aan. Bel me maar als je iets nodig hebt. Een mooi gebaar, maar het is vaak lastig om te bedenken wat je nodig hebt en zeker om zelf de stap te zetten om hulp te vragen. Soms kan je niet meer doen dan er voor iemand anders zijn. Te laten zien dat je aan die persoon denkt. Bijvoorbeeld door bloemen aan huis te laten bezorgen, een kaartje te sturen of simpelweg een appje om te vragen hoe het gaat. Het zijn de kleine dingen die soms verschil kunnen maken.
Als je de bovenstaande vraag herkent, dan zou je deze wellicht ook concreter kunnen maken. “Wat kan ik nu voor je doen?” Of kom zelf met concrete voorbeelden. Stel bijvoorbeeld voor om eens langs te komen, iets te doen in het huishouden, de hond uit te laten, een boodschap te halen of samen eens een wandeling te maken. Veel meer is niet nodig.
Uit je zorgen
Er kunnen ook situaties zijn waarin de situatie echt uit de hand lijkt te lopen. De persoon in kwestie het zo intens zwaar heeft, dat je niet het gevoel hebt dat je nog kunt helpen. Als jullie erg vertrouwd met elkaar zijn geraakt, kan het wellicht verschil maken als jij die zorgen uit en eventueel externe hulp aanbiedt. Stel bijvoorbeeld voor om professionele hulp te zoeken. Maak duidelijk dat dit niet betekent dat jij er niet meer voor deze persoon wilt zijn, maar dat het jouw pet simpelweg te boven gaat.
Stel eigen grenzen
Het is fijn om er voor een ander te kunnen zijn. Maar vergeet hierbij jezelf niet. Het kan veel van je vragen als je iemand die het zwaar heeft probeert te steunen. Misschien denk je veel aan deze persoon, maak je je zorgen of word je er een beetje droevig van. Als het te veel wordt, kan je misschien niet meer helpen. Wees je er daarom van bewust dat er soms ook afstand moet zijn. Niet omdat je niet wil helpen, maar omdat je ook voor jezelf moet zorgen. Blijf ook die eigen grenzen bewaken. Zo voorkom je dat het straks niet meer mogelijk is om te helpen.
